Znalazłam konto O. na IG porzucone w roku ZOZZ.
W obserwowanych konto syna.
***
Wiadomość na WhatsAppie, konwersacja Syn. Myślałam, że to pomyłka.
Syn O. nie żyje. [link]
***
Oglądam te kilka postów, jedną rolkę. Wchodzę na soundclouda. I to tak już zostanie. Ani jednej więcej kreski na papierze, ani jednego bitu.
***
Pustki im zostawiłeś, M.
Ja widziałam - a Ty nie - Twoją matkę, małą, smutną, Twojego ojca, który jest jednym z najlepszych ludzi, i Twojego młodszego brata na tym wielkim, pustym placu. Wszyscy stali daleko, daleko. Pocieszcie mnie. Nikt nie umiał.
M., pustki im zostawiłeś, ale piją z nami kawę, rozmawiają o niemieckich filmach, czasami się nawet uśmiechają. Nie ma na świecie tak drogiej osoby, bez której nie można żyć. Bałam się, bardzo się bałam, że okaże się, że Ty dla nich jesteś tak drogi (wciąż jesteś, dla nich to nigdy nie będzie czas przeszły). Lecz żyją.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz